Alba de Tormes - Salamanca

Despois de facer unhas compras de embutidos en Peñaranda de Bracamonte ( que por certo, están de vicio!) marchamos a visitar as terras da Duquesa de Alba; todos os pobos de por alí que leven o nome Alba é que foron ou teñen propiedades os Alba.
Un pobo moi acolledor, e que foi un dos focos mais importantes da cultura en España. Visitamos o Castelo do século xv, foi o gran Duque de Alba quen o transforma en Castelo-palacio e cuna da Casa de Alba, o Duque era moi bo estratega e ganaba todas as batallas, entón dentro do castelo mandaba pintar frescos de batallas, actualmente só se conserva a torre do homenaxe, que é onde están as pinturas e un museo con pezas alí encontradas.



Na igrexa da Anunciación está o sepulcro de Santa Teresa de Xesús onde poidemos ver o seu brazo esquerdo e o corazón, ejem.... A basilica de Santa Teresa é de estilo neogotico.



Unha das rapazas de información invitounos a ir pola noite porque había unha capea, xa veredes o que é.
De volta a Peñaranda para comer no" Oso y el Madroño", restaurante con moita sona, comemos cochinillo ou como lle chaman eles Tostón, e nunca mellor dito ¡que tostón comer aquilo sen patacas! porco a pelo! estaba moi bo pero así solo enche que non vexades!
Unha sesta cativa para asimilar os 40 graos e andando...


Chegamos a Salamanca!

¡ QUE PASADA! A cidade mais monumental de España.


A Praza maior, a mais bonita !!, é barroca, nela está o concello. Casa das conchas considerada monumento de arte civil. A universidade a mais antiga de España, a fachada é de estilo plateresco, tallada en pedra, co busto dos reis católicos e o escudo imperial de Carlos V.A universidade pontificia. A catedral vella destaca a súa cúpula bizantina coñecida como "Torre del Gallo". A catedral nova, nesta catedral cada vez que se fai unha reforma tallase dentro dela algo referente a algún acontecemento que pase nese ano, nós vimos a un astronauta. Palacios hai a dar cos pés, e conventos outros tantos. A casa de Lis , que agora é unha sala de exposicións, colga as súas galerías cara ó rio Tormes. As escolas menores, , a ponte romana, a horta de Calixto e Melibea, o Lazarillo de Tormes...



Hai unhas Historias moi chulas da universidade, veredes na súa fachada hai esculpida unha ra, o que a encontre xa non lle fai falla estudar porque vai ter sorte, e se non a ves tes que comprala, para ter sorte. " Vivir da sopa boba" tamén sae da universidade, os universitarios que non tiñan para comer ían pedindo sopa cunha culler polas portas dos conventos, non só iso se non que lles chamaban bobos porque normalmente eran os que peores notas sacaban, tamén levaban unha gorra e de aí ven o de ser" gorrón".
Non é fácil visitar todo nunha tarde, aínda que está todo xunto, pero para disfrutar desta cidade fai falta un dia enteiro polo menos.



A invitación da noite agardábanos e voltamos a Alba de Tormes que tan só está a 16km de Salamanca e que fixemos alí? pois isto:


Unha capea é levar os novillos polas calles ata a praza de touros, e alí esquivar os pobres animais. Que conste que non nos gustan os toros!!

Sur de Salamanca

Ciudad Rodrigo, está a 86km. de Salamanca e a 25 de Portugal. O casco antiguo está fortificado para defenderse dos portugueses, a muralla ten mais de 2km. é transitable e ten 7 portas, aínda que actualmente só se usan 2. Dentro pódense ver: O Castelo de Enrrique II de Trastámara, a Catedral, Casas señoriais, Igrexas, Plazas, Conventos, Palacios.



Saimos de Ciudad Rodrigo cara á comarca das Batuecas, Peña de Francia, alí hai un mosteiro no que os domingos do mes de Agosto os monxes ofrecen pinchos típicos da zona, nos non fomos, pero vese dende moitos sitios, está cerca da nosa próxima parada.



Por unha estrada non moi doada chegamos á Alberca, éte é un pobo que está a 1084mts. de altitude, todas as casas tradicionais están feitas de granito, pedra e madeira vista, O faiado usabano para secar os embutidos, sen embargo o que mais había para mercar era mel, pole, recordos da Alberca, e pola súa proximidade, pimentón de la Vera que é o mellor que hai, eu trouxen un pouco. Xantamos na Cantina de Elías, un chuletón de Morucha, uns secretos, e unhas troitas da zona, en fin que aínda se me fai a boca auga, o prezo non asusta a naide, así que, como este pobo non é facil de describir a súa beleza, invitovos a que vaiades.



Chamounos á atención a cantidade de carballos, cerdeiras e vides que hai neste entorno, ó sair do pobo hai unhas áreas debaixo dos carballos que para votar unha sesta despois de xantar e pasear están chulísimas!.
Isto está moi cerca de Cáceres, así que porque non achegarse?, Hervás , acó hai un barrio xudeo, un convento... pero non lle vimos nada en especial, é que despois de ver a Alberca.... aínda que cada sitio ten o seu encanto, entón dedicamonos á compra: hurdanitos que son uns caramelos de mel e pole, viño de pitarra, que é viño do ano, unhas picotinas do jerte que son picotas en augardente de cereixa e unhas perronillas de Hervás que son dulces caseiros.
Camiño de volta encontramonos con Béjar, subimos, si, subimos, pero se tedes vértigo mellor non ir, pensei que me quedaba agarrotada! e mais non é feo, pero eu alí non quixera vivir. No río que pasa por baixo hai moitas fábricas textís antigas, e o pobo está por riba delas.
Un pouco mais arriba está Guijuelo, Fábricas de Xamóns Ibericos por doquier!!
En fin que o dia acabase e isto continuará.....