Rio Castro

Hai veces que teño ideas para publicar no blog, pero non sempre resulta fácil, doulle tantas voltas á cabeza que ó final vólvome tola, sen ir mais lonxe esta entrada podería ter por título: o 1 de Maio, ou un dia entre corenta, ou fixemos sendeirismo, e ó fin decidinme por rio Castro, ben pois aló vou, que comeza a función.

¿Porqué elixía o primeiro de Maio? Por que todo sucedeu ese dia.
¿Porqué elixía entre corenta? Por que era un dia mais en corenta anos que cumpría.
E ¿Porqué sendeirismo? Por que despois de atiborrarnos de tarta había que baixar o bandullo, e que mellor que explorar o carreiro de sendeirismo que comeza ou acaba nesta parroquia polo rio Castro.





Foi un dia de primavera precioso, comendo toda a familia xunta, ademais aproveitamos o dia para celebrar tres por un, e para rir, para xogar, e para camiñar.


A camiñata comezámola no Pozo de Lamas, que así se chama o cacho de rio onde nos iamos bañar de cativos. Polo camiño deunos a toleada de atravesalo por un carballo que tirara o Klaus, chupao!.

Uns por encima e outras por debaixo.

O percorrido completo chega á parroquia de Naraío, nós fomos amodo e demos volta no muíño do Achileiro, facendo lembranza dos nosos antepasados xa que por algún dos sitios dos que pasamos era por onde meus avós e meus tíos baixaban ó dito muíño a moer o trigo, pero non só iso, había xente que facía o viño e as vides estaban nesa ladeira , non vos queda fiasco delas!, e meu irmán decía que as quería recuperar!



Invítovos a que fagades o percorrido completo, e mellor dende Naraío a Igrexafeita, porque ó final hai unha area recreativa onde podedes descansar. E aproveitar e seguir a ruta dos Castelos e Mosteiros que tamén pasa por aquí.